Dekolonizasiya müstəmləkə ölkələri tərəfindən işğal edilmiş ərazilərə suverenliyin tam tanınması ilə müstəqillik verildiyi tarixi bir müddətdir. Bəzən ölkələr müstəmləkəçilərin hakimiyyətini devirərək azadlıq mübarizəsi zamanı müstəqillik qazanırlar.
Təlimat
Addım 1
İlk əhəmiyyətli dekolonizasiya prosesi 1947-ci ildə Hindistan öz suverenliyini elan etdikdə və İngilis müstəmləkəçiliyindən qurtulduqda baş verdi.
Addım 2
Hindistan, müstəmləkə sonrası İngilis nüfuzundan qurtulmuş ölkələrdən biridir. Hökumət xalqı birləşdirməyi və müstəqil inkişaf yoluna qoymağı bacardı, sənayenin, kənd təsərrüfatının, elm və təhsilin inkişafına sərmayə qoymağa başladı. İndi Hindistan inkişaf etmiş ölkələr arasında bərabərhüquqlu tərəfdaşdır və müasir kompüter texnologiyalarının inkişaf etdiriciləri olan Hindistan alimləri dünyanın aparıcı mütəxəssisləridir.
Addım 3
Təəssüf ki, bir çox Afrika ölkəsinin elan edilmiş suverenliyi dalğası bu ölkələrin xalqlarına rifah və firavanlıq gətirmədi. İnkişaf etmiş ölkələr onları "Üçüncü Dünya ölkələri" ümumi konsepsiyası ilə müəyyənləşdirir.
Addım 4
Köhnə müstəmləkələrindən ayrılaraq müstəmləkəçilər bütün dəyərlərin kapitallarının köməyi ilə yaradıldığını izah edərək dəyərli hər şeyi çıxardılar. Afrika ölkələri iflasın astanasındaydı, sənaye yox idi, işsizlik tüğyan edirdi və xəzinədə ən aktual problemlər üçün vəsait yox idi. Qərb ölkələri yeni suveren ölkələrin hökmdarlarının çarəsizliyindən istifadə edərək Üçüncü Dünya ölkələrinə “yardım” göstərməyə tələsdilər. Beləliklə, onlar üçün neokolonizasiya dövrü başladı.
Addım 5
Qərb sahibkarlarına istehsalın inkişafına, yerin daxili hissəsinin inkişafına sərmayə qoymağa başlayan ölkələrin ərazilərinə icazə verildi. Bütün bunlar bu ölkələrin təbii ehtiyatlarından və yerli ucuz işçi qüvvəsindən istifadə edərək minimal xərclə həyata keçirildi.
Addım 6
Suveren ölkələr yenidən iqtisadi cəhətdən kölə vəziyyətinə düşdülər. Qərb investorları qazancın çox hissəsini özlərinə ayırdılar, qalan hissəsi satılan malların mənfəəti şəklində geri döndü, investorlar tərəfindən Üçüncü Dünya ölkələrinə idxal edildi və inhisarçı qiymətlərlə satıldı. Ayıq iqtisadi nəzarət altında olan ölkələr, ölkənin inkişafına investisiya qoymaq imkanına malik deyildilər və yoxdur. Mənfəət mənbəyi kimi artan xarici borclar kimi yerli məmurlar tərəfindən qurulan korrupsiya, bu ölkələri Qərb ölkələrindən asılı vəziyyətə saldı.
Addım 7
Üçüncü Dünya ölkələrini bürümüş yeni azadlıq hərəkatları, millətlərarası müharibələr, ölkələrin liderlərinin iqtisadi siyasətinin olmaması yalnız daha çox xaosa və sərmayəçi ölkələrdən tam asılılığın batmasına səbəb oldu. Bir çox ölkə üçün müstəmləkəçilik müstəmləkə zülmündən daha böyük bir fəlakətə çevrildi.
